Als pra­ten niet lukt: om­gaan met frus­tra­tie bij je kind

Je kind wil iets zeggen en jij begrijpt het niet. Of andersom. Dat ene moment van miscommunicatie kan klein lijken, maar de impact is groot. Er ontstaat frustratie, soms stilte of tranen. En als ouder? Jij staat ernaast, balancerend tussen liefde, twijfel en de wens om je kind te helpen.

Ervaringen die herkenbaar zijn

Veel ouders zien hun kind worstelen met taal en spraak. Een moeder vertelde hoe haar dochter midden in een verhaal stopte en zacht zei: “Laat maar”. Het brak haar hart. Andere ouders merkten dat oefenen in de auto beter ging, omdat daar geen druk of verwachtingen zijn. En soms helpt juist de aanwezigheid van een broer of zus om het oefenen luchtig en speels te maken.

Wat je kunt doen als ouder

Corrigeren lijkt soms vanzelfsprekend, maar kan averechts werken. Een vader vertelde hoe zijn dochter boos werd toen hij haar verbeterde. Het maakte haar onzeker.
Beter is het om zacht te herhalen wat je denkt dat je kind bedoelt. Daarmee voelt je kind zich gehoord en ontstaat ruimte om verder te proberen.

Het helpt ook om taal in te passen in dagelijkse routines.
Tijdens het tandenpoetsen, onderweg naar school of in bad: zulke momenten zijn vaak laagdrempelig en geven kinderen de kans om te oefenen zonder prestatiedruk.
En door het oefenen samen leuk te maken, bijvoorbeeld met stickers of spelletjes, blijft de motivatie groeien.

De kracht van samen

Kinderen leren niet alleen van ouders, maar ook van hun omgeving. Broertjes, zusjes of vriendjes kunnen taal een speels karakter geven. Een moeder vertelde hoe haar dochter en jongere zoon er een wedstrijdje van maakten wie het mooiste het woord spin kon zeggen. Zo werd oefenen een spel in plaats van een taak.

Blijven verbinden, ook als het schuurt

Praten leer je stap voor stap. Soms gaat dat snel, soms langzaam. Het belangrijkste is dat je kind voelt dat jij er bent, ook als het even niet lukt. Geef ruimte om te proberen. En geef jezelf toestemming om fouten te maken. Je hoeft het niet perfect te doen – dichtbij blijven is genoeg.