Wat is slechthorendheid?
Een kind leert spreken door veel klanken na te doen en te herhalen. Het ontdekt dan dat klanken betekenis hebben en gaat zijn eigen klanken bijsturen, zodat ze gaan lijken op de taal die hij om zich heen heeft gehoord.
Een slechthorende baby zal echter niet of nauwelijks reageren op zijn eigen gebrabbel en op de klanken uit zijn omgeving. Hij leert de betekenis van geluiden en spraak dus onvoldoende herkennen. Een achterstand in het begrijpen van taal en het leren spreken, is dan het gevolg. Kinderen kunnen dan terecht bij Praatjuf. Deze achterstand kan ook op volwassen leeftijd nog bestaan, zij kunnen terecht bij Praatcoach.
Het is belangrijk om zo vroeg mogelijk te ontdekken dat een kind slechthorend is. De huisarts verwijst het kind dan eerst naar de kno-arts, eventueel volgt onderzoek in een audiologisch centrum.
Meer informatie over aangeboren slechthorendheid: www.fenac.nl
Wat doet de logopedist?
Als het gaat om een kind met aangeboren slechthorendheid, onderzoekt Praatjuf eerst of er sprake is van taal- en spraakachterstand, en hoe groot deze is. Zowel het begrijpen als het uiten van taal worden dan onderzocht. In de logopedische behandeling besteedt Praatjuf vervolgens aandacht aan het verminderen van de taalachterstand en het aanleren van een goede uitspraak. De logopedist geeft ook specifieke hoortraining en leert het kind liplezen (het zgn. spraakafzien).
Praatjuf begeleidt ook de ouders, leert indien nodig omgaan met een hoortoestel en adviseert bij andere technische hulpmiddelen voor slechthorenden. In het algemeen wordt door de logopedische behandeling de achterstand van het kind ingelopen. Bij ernstige slechthorendheid kan verwijzing naar een school voor slechthorende kinderen nodig zijn.
Bij volwassenen met een aangeboren slechthorendheid richt Praatcoach de behandeling vooral op hernieuwde aandacht voor de uitspraak en het liplezen.
Het onderzoek en de behandeling bij slechthorendheid worden als regel vergoed door de ziektekostenverzekeraars, na verwijzing door huisarts of medisch specialist.
